Kalemim paslandı yüreğim hasta.

Şehid Feryadımı duy ÇANAKKALE.

Anlatmaz acımı lisanım yasta.

Beni de şehidden say ÇANAKKALE.

Kan kustu silahlar, yerler, gökler kan.

Kaç mevsim zulümle ağladı cihan.

Kara bulut çöktü Mehmedim uyan.

Namluya bir mermi koy ÇANAKKALE.

Kınalı kuzular Hakka yürüdü.

Düşmanın gözünü korku bürüdü.

Planlar bozuldu, fikir çürüdü.

Asla bozulmadı, soy ÇANAKKALE.

Son destanı yazdı şehid Mehmedim.

Senden daha cesur asker görmedim.

Namerdin suyundan bir tas içmedim.

Bu Ün’ü dünyaya yay ÇANAKKALE.

Rahmanın yazdığı kader gelecek.

Karanlık geceyi güneş silecek.

Her insan haddini burda bilecek.

Yeniden doğdu bak ay ÇANAKKALE.

18/03/2015 Yaşar TAŞKESEN